Forma narracji wybrana przez Richarda Wirwicka, a służąca do tego, by opowiedzieć Rosję w szerszym znaczeniu i by - już w tym bardziej osobistym ujęciu - przedstawić historię adopcji dziecka z rosyjskiego (aż chce się napisać radzieckiego) sierocińca, jest rzadko spotykana w literaturze.
Jeśli znajdę w bibliotece, na pewno ją przeczytam. Dzięki za podpowiedź.
OdpowiedzUsuńAnko,
OdpowiedzUsuń:)