"Pożar serca" Tadeusz Klimowicz

Zanim przejdę do recenzji moich lektur, chciałabym napisać o pozycji, która pozytywnie mnie zaskoczyła. 

16 smutnych esejów o miłości, o pisarzach rosyjskich i ich muzach.

Bohaterem każdego z nich jest inny rosyjski pisarz. Autor, wykazując się błyskotliwym poczuciem humoru, opisuje życie osobiste poszczególnych twórców, nie szczędząc im niejednokrotnie sarkastycznych uwag. Jak traktował żonę Tołstoj? jakie przypadłości miał Dostojewski? kto skończył swoje życie w leningradzkim hotelu? co zażywał Bułhakow? - na te pytania znajdziecie odpowiedź w tej książce. Wiele pięknych, namiętnych, tragicznych historii. I wiele ciekawostek z życia poetów i pisarzy, np. Aleksander Puszkin w noc poślubną wyszeptał swojej żonie Natalii, że jest jego 113 kobietą! Niektórzy twierdzą, że liczba żon pisarzy rosyjskich znacznie przewyższa liczbę pisarzy, nie wspominając już o kochankach.

Jurij  Drużnikow* obserwując życie rosyjskich pisarzy, dochodzi do wniosku, że ich żony można podzielić na trzy kategorie:
 więcej na...

1. Żony-inspiratorki. Taka żona ma identyczne poglądy jak mąż, jest współautorką, pierwszą czytelniczką, doradcą, scenografistką, redaktorką, maszynistką, korektorką etc. Przykłady: Zofia Tołstoj, Anna Dostojewska, Vera Nabokova

2. Żona-neutralna, która nie przeszkadza i nie pomaga, nie utrudnia, ale się nie interesuje, chyba, że z grzeczności, traktuje zawód męża jako inwalidztwo. To najbardziej rozpowszechniona kategoria.

3. Żona, która przeszkadza, odciąga męża od literatury, ciągnie go w dół, żąda, by zajął się pożyteczniejszą pracą, dającą większe zarobki. W końcu, kiedy nie uda się jej sprzedać archiwum  męża, wyrzuca je na śmietnik i szybko wychodzi za mąż za wojskowego.     

W książce jest też wiele bogatych tekstów źródłowych, wierszy, listów.

Jeden z moich ulubionych. Ukochana Puszkina pisze do niego pożegnalny list na wieść o jego ślubie. 

 

"Gdy już utopię we łzach moją miłość do Pana, wciąż pozostanę tą samą namiętnie kochającą, łagodną istotką, która jest gotowa pójść za Panem w ogień i w wodę, ponieważ tak kocham nawet tych, których kocham mało!"

Autor nie zapomina też o kobietach. Mariana Cwietajewa, Anna Achmatowa - jakże miały barwne i namiętne życie. "Pożar serca" należy potraktować jako romans w szesnastu odcinkach o nadwrażliwych (albo wrażliwych inaczej) mężczyznach, którzy kochali, żenili się, zdradzali, popełniali samobójstwa, rozwodzili się oraz o kobietach, które kochały, wychodziły za mąż, zdradzały, popełniały samobójstwa, rozwodziły się, czyli o artystach, którzy swoje życie podporządkowali SZTUCE 

* J.Drużnikow, Sto trzynasta miłość poety, [w:] idem, Rosyjskie mity. Od Puszkina do Pawlika Morozowa, tłum. F.Ociepka, M. Putrament, Warszawa 1998.