Dlaczego właśnie to wyzwanie mnie przyciągnęło?

Tytułem wstępu napiszę, że z zasady nie przystępuję do wyzwań. Są one bardzo szczytną ideą ogólnie, ale ja nie biorę ich nigdy pod uwagę z bardzo prozaicznej przyczyny - wiem, że nie będę miała czasu na czytanie wyznaczonych książek. 

Jedynym wyjątkiem, który potwierdza tę regułę, jest stosikowe losowanie. Ale jakim wysiłkiem okupione!

Oto przyczyny, dla których przystępuję do "Rosji w literaturze":

1. I tak mam sporo książek pasujących do tego w domu, więc nie muszę ich szukać, po prostu przeczytam te, które czekają na półce.

2. Jestem magistrem filologii rosyjskiej i zawsze darzyłam dużym sentymentem literaturę rosyjską. No lubiłam zawsze ten język. Czytałam klasyków w oryginale. Coś pięknego. Teraz będę czytała nowsze powieści  w przekładach. 

I tu maleńki dryf - czy Wy czytając rosyjskie powieści też wyczuwacie tyle naleciałości, niezręczności językowych, rusycyzmów, choćby w składni - szyk wyrazów w zdaniu. Bo mnie to się zawsze rzuca w oczy, ale może to takie skrzywienie?

3. Chcę dobrze się wczytać np. w Marininę albo Akunina i zobaczyć, czy dorastają do klasyków czy może ich przerośli?

4. Najzwyczajniej należy uzupełnić literaturę, którą zawsze lubiłam, a której bardzo dawno nie czytałam. Ostatni raz Bielanina "Moja żona wiedźma" - prawie rok temu! Wstyd.

5. Nikt tu niczego nie narzuca. Mogę sobie sama wybrać i czytać, co mi się podoba, byle miało związek z Rosją. Cud, miód i orzeszki.

Matko, miało być krótko!